Heerhugowaard | 06-18246644
Een aanzienlijk deel van de echtscheidingen escaleert tot een vechtscheiding. Een ontwikkeling die doorgaans niet door de partners is gekozen, waarbij kinderen veelal de dupe zijn en waarin professionals vaak vastlopen.
Echtscheiding genereert rouw. Deze rouw wordt meestal individueel beleefd. Niet zelden wordt voorbijgegaan aan wat beiden daadwerkelijk hebben verloren. Het aantal echtscheidingen dat uitmondt in een vechtscheiding is aanzienlijk.
Het woord vechtscheiding heeft de focus op het conflict al in zich. De onderliggende verliesaspecten van de echtscheiding komen daardoor minder in beeld.
SCHIP is het acroniem voor: Samenkomen, Conflict- en Verliesverheldering, Helpend horen, Integratie en Partners in ouderschap.
De SCHIP-aanpak is een postrelationeel rouwtraject dat de ex-partners samen doorlopen, waarin aandacht is voor datgene dat de ex-partners hebben verloren, elkaars kwetsuren en het geschonden vertrouwen met als uiteindelijk doel de ex-partners opnieuw met elkaar te verbinden als ‘partners in ouderschap’.
Ooit zijn de ouders vol goede moed aan hun relatie begonnen. Het zou in feite ook vanzelfsprekend moeten zijn dat, bij het mislopen van de relatie, deze ook samen in alle zorgvuldigheid en respect naar elkaar toe wordt beëindigd.
Het is misschien een van de meest hardnekkigste misvattingen dat ex-partners elkaar moeten loslaten. Dit is namelijk een onmogelijke opdracht aangezien je elkaar tot in lengte van dagen op alle hoogte en dieptepunten in het leven van je kinderen en van elkaar, gaat tegenkomen. Vandaar dat de SCHIP-aanpak er met name op gericht is de ouders opnieuw met elkaar te verbinden. Een verbinding die recht doet aan de nieuw ontstane situatie. Het spreekt voor zich dat dit geen eenvoudige opdracht is. Het betekent hard werken en bovenal dat beiden gemotiveerd zijn om dit te bereiken. Maar als dit lukt worden de kinderen gevrijwaard van de keuze tussen papa of mama. Dit zou je toch ieder kind van gescheiden ouders gunnen.
De SCHIP-behandelaar kan hierbij behulpzaam zijn.
Slechte ouders, ze zijn er wellicht maar dan is er veelal iets anders aan de hand, ze zijn met een lampje te zoeken. Gelukkig hebben de meeste ouders oprecht het beste met hun kinderen voor. Hoe wrang is het daarom te zien dat in tijden van ingrijpende verliezen en ongewenste veranderingen hun emoties het vaak winnen van hun ratio. Wanneer de pijn van het verlies nog zo voelbaar is en het vertrouwen in elkaar zo dermate diep is aangetast is het nagenoeg onmogelijk om over het eigen ego heen te kijken en die goede ouder te kunnen zijn. Hoe fijn zou het zijn wanneer de ouders ontlast zouden kunnen worden van de druk om het welzijn van hun kinderen boven het eigen belang te verheffen.
Zolang de ex-partners elkaar geen erkenning kunnen geven voor hun wederzijdse kwetsuren, elkaar blijven wantrouwen en hun conflicten zich verharden ziet het er slecht uit voor hun kinderen.
Het komt pas echt goed met de kinderen als ze wel in staat zijn om hun verantwoordelijkheid te nemen en hun relatie op een respectvolle manier af te hechten. Dat daar moed en lef voor nodig is moge duidelijke zijn. Helaas is het kiezen of delen: linksom betekent een levenslange strijd, een leeglopende bankrekening, psychosomatische klachten, nieuwe relaties die negatief worden geïnfecteerd door de oude relatie en last but nog least: kinderen die de rest van hun leven de negatieve effecten van de vechtscheiding ondervinden waardoor ook zij het risico lopen op moeizame relaties.
Een ander optie is rechtsom: door samen te rouwen om datgene dat verloren is gegaan, te reconstrueren waar de relatie destijds is gaan schuiven, elkaar te vergeven waardoor de mogelijkheid ontstaat het geschonden vertrouwen in elkaar te kunnen herstellen. De SCHIP-aanpak heeft inmiddels bewezen succesvol hierin te zijn. Het hoeft geen betoog dat dit niet een eenvoudige opdracht is. Ga maar eens om de tafel zitten met degene die je zo heeft gekwetst en waar je zo boos op bent. Daar is moed en lef voor nodig. De ervaring heeft echter geleerd dat als dat wel lukt je jezelf en je kinderen het mooiste cadeau geeft dat er bestaat. Stel je eens voor hoe het zou zijn als je kinderen gevrijwaard zouden zijn van de keuze tussen hun beider ouders en ontlast zouden worden van de zorg om jullie?
Schip-aanpak onderscheid zich van meest bekende (vecht)scheiding hulpverlening door ouders niet te vragen door de 'ogen van het kind' te kijken.
Dé methode bij echtscheiding en relatieproblemen
SCHIP-aanpak voorkomt (v)echtscheidingen
Relatieproblemen
Verkeert jouw relatie in slecht weer? Weet je niet hoe hier uit te komen? De communicatie krijg je niet meer goed op gang? Dan wordt het tijd om dieper te gaan. De SCHIP-aanpak krijgt boven water wat al te lang ondergedompeld is geweest. Samen leer je te luisteren naar de kwetsuren die je elkaar, onbedoeld maar toch, hebt aangedaan. Daarbij gaan jullie opnieuw met elkaar verbinden. Je leert je eigen en elkaars behoeftes kennen en hierover te praten.
Hulp bij relatieproblemen
Voor eenieder die problemen ervaart in zijn relatie kan de SCHIP-aanpak een reddingsboei zijn. Het kan gaan om verschillende soorten relaties. Of het nu een liefdesrelatie is, of een relatie met je kind of met je ouder, of met een vriend of vriendin. Iedere relatie is ooit gestart en zeer waarschijnlijk ook goed gestart. Op enig moment zijn er barsten ontstaan. Uitgangspunt bij de SCHIP-aanpak is dat de barstjes in de relatie te lijmen zijn. Dat de partners opnieuw met elkaar kunnen verbinden.
SCHIP-behandelaren zorgen voor hulp bij relatieproblemen. Dat is hard werken. Onze ervaring is dat het kan.
Deze SCHIP-aanpak is ontwikkeld als een postrelationeel rouwtraject voor ex partners met als uiteindelijke doel samen op te trekken als partners in ouderschap. In de praktijk doet de SCHIP-aanpak steeds vaker dienst als relatietherapie. De SCHIP-aanpak bestaat uit een aantal fases die de partners gezamenlijk doorlopen. SCHIP is het acroniem voor: Samenkomen, Conflict en Verliesverheldering, Helpend horen, Integratie en Partners.
In een relatie ontstaan conflicten. Deze worden al dan niet uitgesproken. Conflicten, zowel uitgesproken en uitgewerkt als niet benoemd, kunnen tot verliezen leiden. Deze onderliggende verliesaspecten komen vaak minder in beeld.
Verlies genereert rouw. Deze rouw wordt doorgaans individueel beleefd. Niet zelden wordt voorbijgegaan aan wat beiden gezamenlijk hebben verloren.
Een aanpak waarbij aandacht is voor zowel verlies- als conflictaspecten, lijkt een aanzienlijk oplossingspotentieel te hebben om uit de problemen te komen zodat de partners weer samen verder kunnen.
De SCHIP-aanpak is een onconventionele benadering. In beginsel alleen voor vechtscheidingen. Er wordt niet slechts gefocust op de realiteit van het ontstane conflict maar waar ook wordt gekeken naar datgene wat verloren is gegaan in de (voorbije) relatie.
Echtscheiding
Is het al te laat? Heb je besloten te gaan scheiden? Veertig procent van de huwelijken loopt op de klippen. Relaties die zich jarenlang opgebouwd hebben komen met een klap tot stilstand. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Dat is rouw. Je hebt tijd en energie nodig om je relatie af te hechten en het gaat ook niet vanzelf.
Door het inzetten van de SCHIP-aanpak worden jullie geholpen om als partners zo goed mogelijk uit elkaar te gaan, zodat je verder kan als partners in ouderschap.
Als Schipbehandelaar met licentie zouden wij u graag helpen.